فريدالدين عطار نيشابوري . شاعر قرن ششم است او در ابتدا به شغل عطاري مشغول بود. تا اينكه روزي درويشي به او مراجعه نمود و تقاضاي كمك مالي از او نمود و عطار به او جواب رد داد و درويش به او گفت تو كه اينقدر به دنيا و مال دنيا دلبسته اي چگونه مي تواني از آن دل بكني و به دنياي ديگر بروي و در آنجا چه خواهي كرد ؟ عطار هم از او سؤال نمود مگر تو چگونه مي ميري ؟ من هم مانند تو مي ميرم و درويش گفت تو نمي تواني مانند من بميري چرا كه من تعلق خاطري به دنيا ندارم وراحت مي ميرم و آنگاه كاسه چوبي خود را زير سرش گذاشت و خوابيد و در همانجا مرد . عطار از اين حادثه سخت منقلب شد و از آن به بعد به تصوف گراييد . او يكي ازشاعراني است كه آثار زيادي داشته و آثار او را تا 180 تا نوشته اند كه معروفترين آنها الهي نامه ، مصيبت نامه ،مختارنامه، تذكره الاوليا، اسرار نامه و منطق الطير است . در مورد چگونگي وفات او نيز روايات متفاوتي است كه يكي از

معروفترين آنها اين است كه در حمله مغول او اسير مي گردد و يكي از مغولان مي خواهد او را بكشد و يكي از اشخاصي كه عطار را مي شناخته به خان مغول مي گويد حاضرم براي خونبهاي او 1000 سكه بدهم و عطار به خان مغول مي گويد ......... لطفا براي مشاهده بقيه مطلب به ادامه مراجعه فرماييد .